erotiCulture ερωτικός πολιτισμός
Όταν το θηλυκό ανατέλλει δεν σημαίνει πως το αρσενικό δύει. Η άνοδος του θηλυκού δεν είναι η πτώση του αρσενικού: γιατί η ισορροπία όχι η κυριαρχία και η εξουσία είναι αυτό που επιδιώκουμε.
Όταν οι γυναίκες ξεσηκώνονται, ο κόσμος δεν καταρρέει. Αρχίζει επιτέλους να θεραπεύεται
Το θηλυκό ανατέλλει. Μια αλλαγή που δεν μπορείς να παραβλέψεις. Κάτι αρχαίο αναδεύεται. Ένας παλμός, ένας ρυθμός, μια δύναμη θαμμένη από καιρό επιστρέφει – όχι με θόρυβο ή επιθετικότητα, αλλά με χάρη, αλήθεια, αυθεντικότητα και αδιαμφισβήτητη δύναμη. Οι γυναίκες σε όλο τον κόσμο αφυπνίζονται – όχι για κυριαρχία, όχι για εξουσία, όχι για εκδίκηση, αλλά για μνήμη. Μνήμη της αξίας τους, της σοφίας τους, της θέσης τους.
Και μπροστά σε αυτή την αφύπνιση, ακούμε το παράπονο: οι άνδρες μένουν πίσω, δεν τους δίνουμε σημασία, τους εγκαταλείπουμε.
Αλλά είναι αυτό που πραγματικά συμβαίνει; Ή μήπως είναι ο απόηχος μιας παλιάς δομής εξουσίας που τρέμει καθώς η ισορροπία αρχίζει να επιστρέφει;
Η ιστορική αλήθεια που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε
Ας είμαστε ειλικρινείς σχετικά με την ιστορία – όχι αυτή που λογοκρίνεται, φιλτράρεται, διαμορφώνεται και παραμορφώνεται στα σχολικά βιβλία, αλλά την πραγματική, που ζει διαγενεακά μέσα από τα σώματα και τις πολιτισμικές κληρονομιές, μέσα στη σάρκα και τα οστά:
– Για χιλιάδες χρόνια, τα σώματα των γυναικών ήταν ιδιοκτησία – από τον νόμο, τη θρησκεία, την οικογένεια.
– Οι γυναίκες αποκλείονταν από το να κατέχουν περιουσία, να ψηφίζουν, να έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση ή να αποχωρούν από γάμους χωρίς καταστροφικές απώλειες.
– Οι συναισθηματικές, σεξουαλικές και πνευματικές τους ανάγκες απορρίπτονταν, χλευάζονταν ή τιμωρούνταν.
– Οι φωνές τους φιμώνονταν. Οι αλήθειες τους διαστρεβλώθηκαν.
Αυτό δεν είναι μια άποψη. Αυτό δεν είναι μια φεμινιστική υπερβολή. Αυτή είναι η ιστορία.
Και έτσι, όταν οι γυναίκες σήμερα μιλούν, εκφράζονται, ξεσηκώνονται, διεκδικούν χώρο – αυτό δεν είναι αρπαγή εξουσίας. Αυτό είναι αποκατάσταση.
Γιατί οι γυναίκες εξεγείρονται τώρα
Ο κόσμος δεν εξελίχθηκε ξαφνικά για να τιμήσει το θηλυκό. Οι θεσμοί, τα συστήματα και οι παραδόσεις δεν ξύπνησαν μια μέρα και δεν αποφάσισαν να εκτιμήσουν τις γυναίκες.
Όχι – το θηλυκό ανατέλλει επειδή επέλεξε τον εαυτό του. Θυμήθηκε ποια ήταν.
Αυτή η άνοδος δεν είναι μια τάση. Είναι το αποτέλεσμα εσωτερικής δουλειάς, πνευματικής αφύπνισης, προγονικής θεραπείας, βαθιάς θλίψης που μετουσιώθηκε σε ιερή εξέγερση. Είναι οι γυναίκες που λένε:
«Δεν θα περιμένω πλέον να με επιλέξουν, να με εγκρίνουν ή να με σώσουν. Επιλέγω τον εαυτό μου».
Και από εκείνη τη στιγμή, ο κόσμος άρχισε να αλλάζει.
Η παρεξηγημένη κραυγή: αφήσαμε τους άντρες πίσω
Καθώς όλο και περισσότερες γυναίκες παίρνουν την ισχύ τους, εκφράζουν ανοιχτά τις ανάγκες τους ακούγονται δυνατά κάποιες φωνές:
«Τι θα γίνει με τους άνδρες; Τι γίνεται με τις ανάγκες μας;»
«Αυτό παραπάει!»
«Αναγκάζουν τους άντρες να σιωπούν!»
Αλλά ας σταθούμε για λίγο εδώ. Αυτή η δυσφορία δεν είναι καινούργια. Είναι ένας καθρέφτης – μια προβολή αιώνων όπου στο επίκεντρο βρίσκονταν μόνο οι ανάγκες των ανδρών.
Τώρα, καθώς το θηλυκό ανατέλλει και απαιτείται η ισορροπία, εκείνοι που προσκολλώνται στην εξουσία νιώθουν φόβο. Όχι επειδή βλάπτονται – αλλά επειδή εκτοπίζονται από το κέντρο.
Αυτό δεν είναι καταπίεση. Αυτό είναι ισορροπία.
Η δύναμή της δεν αποτελεί απειλή – εκτός αν μένεις προσκολλημένος στον έλεγχο
Το αδάμαστο θηλυκό δεν είναι υπάκουο. Δεν είναι εξημερωμένη. Είναι το άγριο θηλυκό, το αδάμαστο, το ελεύθερο, η σοφή γυναίκα, η αισθησιακή, αυτή που θρέφει, που νιώθει, που διαισθάνεται, που γνωρίζει.
Αυτό το είδος δύναμης τρομοκρατεί όσους δεν είναι προετοιμασμένοι να την συναντήσουν – όσους έχτισαν την ταυτότητά τους στην κυριαρχία, τη συναισθηματική καταπίεση και την ψευδαίσθηση του ελέγχου.
Μα η αλήθεια είναι αυτή: δεν θέλει να σε εξουσιάζει. Θέλει να ανατείλει και να λάμψει μαζί σου.
Οι μόνοι που υποφέρουν σε αυτό το νέο δεδομένο είναι εκείνοι που αντιστέκονται στη ροή του ποταμού. Και το ποτάμι, αρχαίο και θεϊκό, θα ρέει με ή χωρίς την άδειά τους.
Αρσενική ίαση: πορεία παράλληλη
Αυτό σημαίνει ότι ο πόνος των ανδρών ακυρώνεται;
Απολύτως όχι.
Οι άνδρες φέρουν επίσης τραύματα και πληγές – πολλές από αυτές κληρονομήθηκαν από συστήματα που απαιτούσαν στωικότητα, ντρόπιαζαν την ευαλωτότητα και τους αποσύνδεαν από το συναισθηματικό τους σώμα.
Η επικύρωση του πόνου των ανδρών είναι απαραίτητη.
Αλλά η ίαση δεν έρχεται με το να απαιτήσουμε και πάλι το επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Έρχεται όταν παραδίνεις τον ελέγχο. Από την υποστήριξη της ανατολής του θηλυκού. Από την εμπιστοσύνη ότι με την ίαση και την αποκατάστασή της, επιστρέφει και εκείνος στην ολότητα.
Γιατί…
«Ο πραγματικός βασιλιάς δεν φοβάται το στέμμα της βασίλισσας. Το τιμά, γιατί αντανακλά το βασίλειο που χτίζουν μαζί»
Συν-υπάρχω με, δεν ασκώ εξουσία πάνω σε
Το παλιό μοντέλο ήταν η κυριαρχία: εξουσία πάνω στη φύση, πάνω στις γυναίκες, πάνω στους άλλους.
Αλλά ο πραγματικός, ιερός ανδρισμός δεν επιδιώκει τον έλεγχο. Επιδιώκει τη σύνδεση.
Λέει:
«Θα προστατεύω, δε θα κατέχω. Θα στέκομαι δίπλα, όχι από πάνω. Θα συν-δημιουργώ, δε θα κατακτώ».
Αυτό το νέο αρσενικό δεν είναι αδύναμο. Είναι δυνατός στην παρουσία, ξεκάθαρος στην αλήθεια, ανοιχτός στην καρδιά. Δεν τον τρομάζει η αδάμαστη και ελεύθερη πλευρά της – εμπνέεται από αυτήν.
Και όταν αυτές οι δύο ενέργειες – το θεραπευμένο θηλυκό και το αφυπνισμένο αρσενικό – συναντιούνται με αμοιβαίο σεβασμό, γεννιέται ένας νέος κόσμος.
Η αντίσταση φέρνει πόνο
Όσοι πολεμούν αυτή την αλλαγή θα υποφέρουν. Όχι ως τιμωρία, αλλά ως φυσική συνέπεια της αντίστασης στην αλήθεια.
Αυτή δεν είναι μια κίνηση που μπορεί να σταματήσει – επειδή δεν είναι εξωτερική.
Είναι κυτταρική. Προγονική. Θεϊκή.
Το να αντιστέκεσαι σ’ αυτήν είναι σαν να αντιστέκεσαι στο ίδιο σου το γίγνεσθαι.
Δεν γυρίζουμε πίσω
Δεν επιστρέφουμε πίσω στη σιωπή. Στην προσποίηση, στους ρόλους που μας επέβαλαν. Στη συρρίκνωση.
Το θηλυκό δεν ανατέλλει για να γίνει καλύτερο από το αρσενικό.
Οι γυναίκες δεν επαναστατούν για να κυριαρχήσουν.
Εξεγείρονται επειδή ο καιρός που κρυβόμασταν τελείωσε.
Αυτή η άνοδος είναι χαοτική, συναισθηματική, ωμή, ιερή. Αμφισβητεί κάθε δομή που βασίζεται στην ιεραρχία. Αλλά είναι ο μόνος δρόμος προς τα εμπρός αν θέλουμε να επιβιώσουμε – όχι μόνο ως φύλα, αλλά και ως πλανήτης.
Τι έρχεται μετά; Η εποχή της συν-δημιουργίας
Το μέλλον δεν είναι θηλυκό.
Το μέλλον είναι ισορροπημένο. Σε ολότητα.
Δεν πρόκειται για πόλεμο μεταξύ των δύο φύλων. Είναι μια επιστροφή στη ισορροπία.
– Όπου οι άνδρες επιστρέφουν στο σώμα τους.
– Όπου οι γυναίκες επιστρέφουν στη φωνή τους.
– Όπου η δύναμη επαναπροσδιορίζεται.
– Όπου η απαλότητα είναι δύναμη.
– Όπου το συναίσθημα είναι νοημοσύνη.
– Όπου η αγάπη οδηγεί.
Το θηλυκό και το αρσενικό ενωμένα
Στους άνδρες που αισθάνονται αβεβαιότητα: αυτό δεν είναι το τέλος σας. Αυτή είναι η αναγέννησή σας.
Δεν θα σας ξεχάσαμε. Σας προσκαλούμε να προχωρήσετε μπροστά – όχι ως εξουσιαστής, αλλά ως συνεργάτης. Όχι για να κυριαρχήσεις, αλλά για να σταθείς δίπλα μας. Όχι για να στηθείς, μα για να είσαι παρών.
Οι βασιλιάδες του νέου κόσμου δεν είναι οι πιο δυνατοί. Είναι οι πιο ξεκάθαροι. Οι πιο προσγειωμένοι. Οι πιο αφοσιωμένοι στην αλήθεια – ακόμη και όταν αυτή η αλήθεια τους προκαλεί να αφήσουν πολλά από αυτά που ξέρουν, ν’ αφεθούν.
Δεν μπορείς να είσαι αληθινός βασιλιάς, ενώ είσαι προσκολλημένος στην εξουσία πάνω της.
Ο πραγματικός βασιλιάς αναζητά να κυβερνήσει μαζί της.
«Το θηλυκό δεν ανατέλλει για να αντικαταστήσει το αρσενικό. Εξελίσσεται για να του θυμίσει ποιος πραγματικά είναι».
