Ζυμώνουμε τον Έρωτα
για να χωράει στο στόμα μας.
Κι έτσι καταπίνουμε απόγνωση.
Ασθενούμε με σπλαχνική υπερευαισθησία.
Υποφέρουμε από μετεωρισμό.
Γίνομαι αξεσουάρ τοίχου
μοναδικό, πολύτιμο.
Ψάχνω το στόμα που θα με καταβροχθίσει
Η αναμονή με θολώνει
μα κρατά τις πιθανότητες ζωντανές.
art Timwnas
Πρώτη Δημοσίευση > Τετάρτη 5 Αυγούστου 2015
Ο χρόνος δεν είναι γραμμή, είναι πληγή
Οι λέξεις καρφιά που την κρατάνε ανοιχτη
Τριανταεπτά λεπτά πριν το τίποτα
Μια αιωνιότητα μετά από το πάντα
erotiCulture ερωτικός πολιτισμός
