erotiCulture ερωτικός πολιτισμός
Τον Αύγουστο. Να ακούω μόνο τα τζιτζίκια και τον ανεμιστήρα, να τρώω μελωμένα σύκα, να βλέπω τους γλάρους να έρχονται από τη θάλασσα, μαζί με το μελτέμι και τον αφρό. Να φεύγει το δετό μαντίλι από τα μαλλιά και να κραυγάζω ελευθερία ή θάνατος, και μετά ελευθερία, ελευθερία σκέτο. Να κοιμόμαστε γυμνοί κι οι κουρτίνες να τρέμουν. Να φορώ στεφάνι από γιασεμί κι εσύ να με τυλίγεις σαν ιβίσκος που κλείνει κάθε βράδυ. Να κυλούν οι ώρες προς τα πίσω. Και να είναι οι νύχτες ατελείωτες σαν το ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας από το παραθαλάσσιο ταβερνάκι.
ΥΓ
Είναι Αύγουστος, αγάπη μου! Νησάκια ρόδινα στην ασύδοτη τρυφερότητά του.
